دوست دارید در مورد چه چیزی اطلاع حاصل نمایید

          soksok 
            بازدید : 75
          چهارشنبه 27 مهر 1390
           نظرات (0)
        

با سلام خدمت تمام دوستان عزیز که ما را مورد لطف خود قرار میدهند .

دوست دارید در مورد چه چیزی اطلاع حاصل نمایید .

خدای من!

          soksok 
            بازدید : 87
          پنجشنبه 28 مهر 1390
           نظرات (0)
        

خدای من! ای نیکی اعلا! برترین لذات، سخن گفتن با توست. دوست داشتم بر درگاه تو مشتی خاک بودم، اما چه کنم که ظلمت‌زدگان را راهی به بزم منیران نیست. می‌دانم که رستگاران درگاه تو راست‌گویان‌اند. آنان که صدق پیش آورده‌اند و عشق برده‌اند و در نگاه تو جاویدان گشته‌اند؛ آنان که بر تو سلام دادند و به سلامت رسیدند. آری سیمرغ معرفتت در مأمن جان آنانی می‌نشیند که سی مرغ هزار رنگ هوا را به عنقای تو برده‌اند و به حریم امن دیدارت راه یافته‌اند؛ آنان که فقر تو را فخر خویش نمودند و سعادت دو سرای را بهره بردند و بر بهشت لقایت، تقرب یافتند.
الهی! تو هماره خویش را به لطف و رحمت ازلی‌ات بر ما عرضه می‌داری؛ حال آنکه ما از اینکه جان خویش را به تو عرضه داریم، پیوسته در گریزیم و این تنها از آن ‌روست که «ما عرفناک حق معرفتک». دوست می‌داری ما را پیش از آنکه دوست بداریم و عشق ما به تو از عشق توست به ما. نخست سخن «یحبهم» گفتی و سپس حدیث «یحبونه». تو در مایی و با ما و حال آنکه ما به جهلی قدیم، هماره تو را در بیرون جسته‌ایم. هزاران هزار افسوس بر این همه فراق!... .

عکسهای عاشقانه

          soksok 
            بازدید : 44
          شنبه 30 مهر 1390
           نظرات (0)
        

نظر اسلام در خصوص روابط دختر و پسر

          soksok 
            بازدید : 44
          یکشنبه 01 آبان 1390
           نظرات (0)
        

نظر اسلام در خصوص روابط دختر و پسر چیست و چه ایرادی دارد انسان دوستی از جنس مخالف داشته باشد؟

در پرسش دو مطلب مورد سؤال قرار گرفته است:‌ 1ـ حکم شرعى روابط دختر و پسر. 2ـ اگر روابط دختر و پسر ایراد شرعی دارد، دلیل و حکمت آن چیست؟
الف) بیان حکم شرعی: صحبت کردن مرد با زن نامحرم اگر با قصد لذت و شهوت نباشد،‌ مانعی ندارد،‌ ولى روابط دختر و پسرى که نامحرم هستند و نگاه کردن یا صحبت نمودن آن ها با قصد لذت جایز نیست. چنان که توقف نمودن و خلوت کردن آن ها در محیطى که محل رفت و آمد نیست، حرام مى باشد، اگر چه بانگاه کردن یا صحبت التذاذى همراه نباشد.
براى تنبیه و بیدارى به چند حدیث اکتفا مى‏کنیم:
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «الشهوات سموم قاتلات؛(1) شهوت‏ها و خواهش‏هاى نفسانى زهرهاى کشنده‏اند» و نیز فرمود: «طهروا انفسکم من دنس الشهوات تدرکوا رفیع الدرجات؛ نفس خود را از پلیدى شهوت رانى پاک سازید تا به درجه‏هاى بلند آخرت دست یابید».(2)
قال رسول اللَّه(ص): «جاهدوا انفسکم على شهواتکم تحلّ قلوبکم الحکمة؛(3) با شهوت تان مبارزه کنید تا حکمت در دل‏هاى شما وارد گردد».
یکى از نصیحت‏هاى ابلیس به حضرت موسى(ع) این بود: «لا تخل بامرأة ولا تخل بک فانه لا یخلو رجل بامرأة و لا تخلو به الا کنت صاحبه دون اصحابى؛(4) هیچ وقت با زنى خلوت نکن و (نگذار) زنى با تو خلوت کند، زیرا هر گاه مردى با زنى خلوت مى‏کند، من در کنار آن دو هستم (و آنان را وسوسه مى‏کنم).
در روایات دیگر به این تعبیرها آمده که: خلوت کردن با زنان قلب را فاسد مى‏کند.(5) علاقه به زنان از فتنه‏ها و شمشیر شیطان است.(6) زیاد صحبت کردن با زنان قلب را مى‏میراند.(7)
ب) روابط آزاد دختر و پسر، به اقتضاى غرایز خدادادی، تمایلات و روابط جنسى و آثار آن را به دنبال دارد. نظریات روانکاوى از جمله نظریة «هورنای» بر این حقیقت تأکید می کند: «در اجتماعاتى که روابط جنسى آزاد است، بسیارى از احتیاجات روانی،‌ شکل تمایلات جنسى پیدا مى کند و به صورت عطش جنسى در مى آید».
نشریه آمریکایى «ایدرز دایجست» دربارة روابط پیش از ازدواج دختران و پسران مى نویسد: «هرساله 350 هزار دختر نوجوان امریکایى در سنین 15 تا 19 سال ـ دورة دبیرستان ـ به سبب ارتباط هاى نامشروع، آبستن شده و فرزندان غیر قانونى خود را به دنیا می آورند.... این دختران با رؤیاهایى چون ازدواج با دوستان پسرشان، اتمام تحصیلات، شروع یک زندگى ایده آل و دست یابى به یک شغل مناسب،‌ به این ارتباط غیر قانونى روی مى آورند. اما بسیار زود پرده هاى سراب گونة این اوهام به کنار رفته و واقعیت زندگى روى خود را نشان مى دهد و متأسفانه، این بیدارى درست در زمانى به دست مى آید که این دختران نوجوان دیگر شانسى براى برخوردارى از یک زندگى سالم و ایده آل ندارند».
این روزنامه در ادامه علت بروز این نابهنجاری‌هاى جنسى را روابط آزاد دختر و پسر در مدارس دانسته، طى گفتگویى با تعدادى از این دختران، به نقل از یکى از آنان می‌نویسد:
«ای کاش زمان به عقب بر مى گشت! اى کاش به عنوان عضوى از خانواده در میان والدینم جای داشتم. اى کاش هنگامى که زمینه هاى ایجاد یک ارتباط نامشروع برایم فراهم شده بود، کمى هم به زندگى آینده ام مى اندیشیدم و این گونه به پایان خط نمى رسیدم».
اگر اسلام روابط آزاد دختر و پسر را منع نموده، به خاطر آثارى است که این گونه روابط به دنبال دارد. در ذیل به برخى از آن آثار که در نتیجة روابط آزاد دختر و پسر در جوامع غربى پیدا شده اشاره مى کنیم:
1ـ افزایش روابط جنسى نامشروع: تحقیق نشان مى دهد که آمار روابط نامشروع جنسى که ناشی از روابط آزاد دختر و پسر است،‌ در امریکا و در تمامى جامعة اروپا رو به افزایش است، به گونه اى که در سال 1993 در امریکا 50% روابط دختر و پسر به روابط جنسی تبدیل شده است.
2ـ آبستنى هاى ناخواسته: آمیزش جنسى نامشروع و افزایش آبستنى هاى غیر رسمى و زود هنگام یکى دیگر از آثار شوم روابط آزاد دختر و پسر است. آندره میشل در این باره می نویسد: «بیش از چهل درصد زنان امریکایى که پیش از بیست سالگى ازدواج مى کنند. به علت روابط آزاد پسر و دختر،‌ قبل از ازدواج حامله هستند. در نروژ 90% دخترانى که در سن کمتر از هیجده سال ازدواج مى کنند، آبستن هستند و در سوئد و آلمان نیز همین مطلب صادق است».
3ـ ازدیاد غیر قابل کنترل آمار سقط جنین:
متناسب با افزایش نرخ آبستنى هاى ناخواسته، آمار سقط جنین در کشور هاى غربى که دختر و پسر پیش از ازدواج روابط آزاد دارند رو به تزاید است. از یک میلیون زن و دختر نوجوانی که هر ساله در امریکا به طور ناخواسته باردار مى شوند، 53% فرزندان خود را سقط می کنند. این درحالى است که به علت برخى محدودیت ها که بعضى ایالات در مورد سقط جنین وضع کرده اند،‌ اکثر سقط هاى جنین گزارش نمى شود.
به ادعاى یک پزشک امریکایى که در یکى از زایشگاه هاى این کشور مشغول بوده و در مورد مشکلات محل کار خود مقاله اى نوشته است،‌ در حدود 47% از زایمان هاى تحت نظر وى مربوط به موالید نامشروع بوده است. به ادعاى وى اکثر موالید،‌ مربوط به زنان پایین تر از بیست سال مربوط به روابط آزاد دختر و پسر بوده است.
4ـ افزایش خانواده هاى تک والدینی: افزایش شمار وصلت هاى غیر رسمی،‌ باعث کاهش در میزان ازدواج را ترسیم مى کند که یکى از پیامد هاى آن افزایش تعداد خانواده هاى تک والدینى است؛ یعنى خانواده هایى که فرزندان در آن ها محکومند تنها با یکى از والدین خود زندگى کنند.
آندره میشل مى گوید: «زندگى فرزندان نامشروع در بیش از 90% موارد با مادران است. این گونه مادران که تقریباً از سوى جامعه به ویژه والدین و آشنایان خود طرد مى شوند،‌ براى گذراندن زندگى با مشکلات شدید اقتصادى و فقر و فلاکت مواجهند.
روزنامة «ایدرز ایجست» ضمن ارائة گزارشى از وضع فلاکت بار معیشتى این گونه خانواده ها، گزارش زیر را نوشته است:
«مادر این بچه – که مادام بهانة پدر مى کند – براى تأمین نیازهاى مادى خود و فرزندانش ناچار است که در دو شیفت کامل کار کند که در نتیجه، فرزند وى در مقایسه با مادران دیگر،‌ زمان کمترى را با او سپرى مى کند. این فرزند غیرقانونى در حقیقت هم از نعمت پدر و هم از نعمت مادر محروم است.
این مادر نوجوان با تأسف و تأثر مى گوید: من با این حاملگى نامشروع براى تمام عمر دخترم را از نعمت پدر محروم کردم و باید تسلى بخش اندوه فراوان این طفل باشم.
5ـ روسپیگری: پدیدة شوم روسپى گرى به ویژه در بین دختران جوانى که به طور ناخواسته صاحب فرزند نامشروع شده اند، در جوامع غربى شایع است، زیرا فرزندان ناخواسته، فرصت هاى اشتغال و تحصیل را از مادران گرفته، آنان ناچارند براى تأمین هزینه هاى زندگی و رهایى از فقر، به هر کارى رو آورند.
6ـ گسترش بیمارى هاى مقاربتی: روابط آزاد دختر و پسر، در نتیجه روابط آزاد جنسی، سکوی پرش روسپى گرى و افزایش بیمارى هاى عفونى و مقاربتى است. در این باره کافى است بدانید که: در هر 13 ثانیه یک نفر در امریکا به ویروس مهلک بیمارى ایدز مبتلا می شود. قربانیان این ویروس که عمدتاً از طریق بى بندو بارى جنسى مبتلا مى شوند، از این بیمارى عفونى هلاک مى گردند.
آنچه ذکر شد، اشاره به برخى پیامدهاى روابط آزاد دختر و پسر پیش از ازدواج است. عوارض دیگرى چون جنون،‌ عقده هاى روانی، تزاید جنایت و آدم کشى از دیگر نتایج آن روابط است.
به این ترتیب روشن شد که چرا اسلام روابط آزاد دختر و پسر و نگاه و صحبت هاى التذاذی آنان را حرام و ممنوع ساخته است.
آمار و نقل قول ها عمدتاً از کتاب مجموعه مقالات دفاع از حقوق زنان، ‌تدوین دفتر مطالعات و تحقیقات زنان از صفحة 60 تا 72 برداشت شده است. در این موضوع مى توانید کتاب هاى زیر را مطالعه کنید:
1ـ جامعه شناسى خانواده،‌ از دکتر شهلا اعزازی.
2ـ سیماى زن در جهان ـ امریکا، از مرکز امور مشارکت زنان ریاست جمهوری.
3ـ درّ و صدف، از محمد شجاعی، انتشارات محیی، شهرری.
پى نوشت‏ها:
1. غررالحکم، ج 1، ص 30.
2. همان، ج 2، ص 472.
3. مجموعه ورام، ج 2، ص 122.
4. بحارالانوار، ج 69، ص 197.
5. بحارالانوار، ج 1، ص 203.
6. همان، ج 2، ص 107.
7. همان، ص 128.

عهد نامه مالک اشتر

          soksok 
            بازدید : 44
          یکشنبه 01 آبان 1390
           نظرات (0)
        

ما در این فرمان، پیش از همه چیز، پسر حارث را به پرهیزگاری و اطاعت خداوند متعال وصیت می کنیم، و از او انتظار داریم که در اجرای اوامر الهی دقیقه ای فروگذار نکند.

ما به او خاطرنشان می کنیم که سعادت هر دو جهان در گرو رضای خداوند است، آنچنانکه بی خشنودی خدا هیچ طاعت، پسندیده و مقبول نخواهد افتاد.

فرماندار مصر موظف است که از احکام مقدس اسلام با همه وسایلی که در دست دارد طرفداری کند، تا در مقابل به یاری و نصرت ایزد متعال امیدوار باشد.

فرماندار مصر باید دیو هوس و مشتهیات خود را همچون پارسایان، پیوسته به زنجیر زهد و عبادت مقهور و محبوس دارد.زیرا عفریت نفس ، آتشی است خاموش نشدنی و فروزان، که اگر دمی انسان را غفلت زده بیند، ناگهان دوزخ آسا شعله ور گردد و خرمن سعادت و حیات او را خاکستر کند.

ای مالک! برای روزگار سختی چه ذخیره ای بهتر از نیکوکاری می توانی گذارد؟ آیا کدام پس انداز از عدل و داد برای ملوک و حکمرانها بهادارتر تواند بود؟
دانی که نفس پرهیزگار کدام است؟آنکه در تمام حوادث زندگی بر هوس خویش پای گذارد و در داوری کاملا بی طرف و میانه رو باشد.

ای مالک! مهربان باش و رعیت را با چشمی پرعاطفه و سینه ای لبریز از محبت بنگر .زنهار! نکند ای چوپان که در جامه شبانی، گرگی خونخوار باشی و در لابلای پنجه های لطیف ، چنگالهای دلخراش و جانفرسا پنهان داری!

الا ای فرمانفرما! فرمانبران تو از دو صنف بیرون نیستند، یا مسلمانند که با تو یک کیش و یک دین دارند، و یا پیرو مذاهب بیگانه که با تو همنوع و هم جنسند.ای بشر، آنها هم بشرند.

ای مالک! تو بر مصر حکومت می کنی و امیرالمؤمنین بر تو ، ولی پروردگار بی همتا بر همه ما.

هرگز مگو که من مامورم و معذور، هرگز مگو که به من دستور داده اند و باید کورکورانه اطاعت کنم.هرگز طمع مدار که تو را کورکورانه اطاعت کنند.

-=تو اکنون بر تخت فراعنه خواهی نشست، و کشور مصر را به زیر فرمان خواهی آورد، و سپاه بیکران اسلام را در صحرای وسیع آفریقا سان خواهی دید. نکند این ابهت و حشمت تو را فراموشی آورد. یعنی فراموش کنی که تو مالکی و پدرت حارث نام داشته است، او بدرود جهان گفته و تو نیز امروز و فردا بدرود جهان خواهی گفت، و به کاروان مرموز ارواح متصل خواهی شد.=-

مالکا! انصاف و عدل، سرلوحه برنامه حکومت است.دادگاه ، خانه ملت است و قانون، حق عموم.در مقابل "قرآن" خویشاوندی و علاقه خصوصی هرگز موقعیت و احترام نخواهد داشت.

ای مالک! مبادا در حکومت تو خادم و خائن یکسان باشد.

الا ای پسر حارث! بدان که در هیچ کشور، مردم یکسان نتوانند بود. هم اکنون سازمان رعیت آن دیار را برای تو تشریح می کنم:

گروهی سرباز و سپاهیند، عده ای حکام و امرا،جمعی قضات، و طبقه ای بازرگان و پیشه ور، و پائین تر از همه این دسته ها ، مستمندان و تهدستان جای دارند که بلا می کشند و محنت می بینند. همواره شکسته دل و خسته پیکرند.

-=این طبقات مختلف را که می نگری، دمی هم به اعضای پیکر خویش بنگر! همانطور که دست غیر از پاست، و چشم از گوش جدا و بدور است، و در عین حال وظائف زندگی را به کمک و معاضدت یکدیگر ایفا میکنند، دسته های متعدد ملت نیز در عین جدائی باز به سوی مقصدی واحد پیش می روند، و به پشتیبانی یکدیگر یک هدف را تعقیب می کنند.خداوند مهربان در قرآن مجید برای همه طبقات ، حدود و مقرراتی وضع فرمود و همگان را از برکت قانون و مساوات برخوردار کرد.=-

احکام پروردگار همیشه در حکومت ما محترم ، و رفتار پسندیده پیشوای عظیم الشان ما حضرت محمد بن عبدالله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم تا به دامنه محشر سرمشق امت اسلام است.ما نمی توانیم از آن اسلوب مقدس، کوچکترین اغماض و تخطی روا داریم.

افسر من! تو سربازی و بیش از همه به عظمت مقام سربازی آشنائی داری، و به حرارت خونی که در زیر حلقه های زره و کاسه کله خود جوش می زند، پی می بری.

تو خوب می دانی که سپاهی را از چه ساخته اند، و قلب گرم و شجاعی که در پشت پیراهن سربازی کار می کند چقدر حساس و غیور است.سرباز دژ محکم و حصار پولادینی است که همچون سلسله جبال ، حیات و ناموس محیط خویش را در پناه گرفته است و با قدرتی بهت آور ، از پناهندگان خود دفاع می کند.

سرباز ، زینت کشور و دژ مستحکم خلق است.

سرباز، نگهبان دین و پاسدار شرف و حرمت قانون است.

سرباز ، مدار امنیت راهها و حافظ کاروانیان شب پیماست...

اما دل شکستگان تهیدست و مستمندان تیره بخت، همانهائی که پسر ابوطالب پیوسته به یاد ایشان است و همواره تیمار آنان می برد و غم آنان می خورد، آنها مرغان بی بال و پری هستند که در عین ناتوانی، شراره آه را می توانند تا دامن سرادق الوهیت شعله ور سازند.

آنها شب زنده داران پارسا و سحرخیزان پرهیزگارند، که در محضر مردم ضعیفند ولی در پیشگاه خدا، مقامی محترم و بزرگ دارند.آنها را خداوند به دست تو ای فرماندار سپرده...

اکنون که دولت ما دست دورباش بر سینه اراذل و نانجیبان زد، و از عظمت و غرورشان به حضیض تیره بختی فروکشید ، نکند که بار دیگر چنگ توسل به دامن عدالت زنند و قضات را به وعده یا وعید، از احقاق حق منحرف سازند...

ای مالک! اکنون درباره حکام و عمال تو که در مصر انجام وظیفه می کنند سخن می گویم:

همچنانکه در سازمان ارتش و دادگستری تو را مکرر به انتخاب مردم آزموده و شریف سفارش کردم، راجع به فرمانداران آن کشور نیز پیش از همه چیز همان سفارش را تجدید می کنم.یعنی می گویم که حکام و نمایندگان تو در شهرستانها و ایالات سرزمین کهنسال مصر، باید از نظر تاریخ خانوادگی نجیب و شرافتمند باشند.باید در محیط عصمت و تقوی پرورش یافته باشند.

الا ای مالک! هرگز از جریان امور کشور و طرز سلوک حکام با رعیت، لحظه ای غافل مباش!به جزئیات امور شخصا رسیدگی کن و گزارشهای کشور را تا آخرین کلمه با دقت بشنو! این عمل چنان فرمانداران تو را در ایفای تکلیف، محتاط و دقیق خواهد کرد که از بیم بازرسان پنهان، در غایب و حضور به هیچ حرکت مخالف اقدام نکنند.به تو و همه فرماندارانم امر می کنم که قبل از اقدام در استفاده از مالیات کشور، به عمران و ابادی بپردازند.

ای فرماندار! از بار گران ملت، لختی بردار! و بگذار که پرتگاه حوادث و ظلمات انقلاب را کاروان ما آسانتر طی کند، و بار وظیفه را سالمتر به منزل رساند.

در بین کارمندان حکومت مصر، گروهی را که بر امانت و دیانتشان خاطر استوارداری برگزین، و آن گروه را به ویژه جهت رسیدگی به عرایض مستمندان برگمار! و با این وصف ، خود در کوی و برزن به جستجوی ارباب حاجت برخیز! و مخصوصا پریشانان را که در هر محیط از همه مظلومتر و از همه خاموشترند هنگام تشکیل دادگاه بر همه مقدم دار!

الا ای مالک! یتیمان را می شناسی؟

کودکان خردسالی که در حساسترین سنین عمر ، پرستار را از دست می دهند و همچون نونهالی که در آغاز رستن بی باغبان ماند پژمرده می شوند، در هر کشور که باشند، پدری جز حکومت وقت ندارند.

وصیتهای من بر مقام محترم حکومت بس گران می آید ولی چه باید کرد! اجرای اوامر پروردگار و ایفای تکالیف انسانیت، مشکل است.

مالکا! با همه سفارشهای که در این فرمان به منظور حکمرانان و قضات ایراد شده ، بازهم مطمئن نتوانم بود، مگر در موقعی که در برنامه شخصی خود هر ماهه یک روز بارعام دهی و عموم مردم را یکجای ملاقات کنی ، و مخصوصا حاجتمندان و دادخواهان را به نام پیش خوانی و به اصرار از تظلم و عرایض آنها تحقیق کنی؟

الا ای پسر حارث!حکومتهای کسری و قیصر از مردم روی همی پوشانیدند، و از مجامع عمومی و غمکده های مستمندان گریزان همی بودند.اما تو ای حاکم مسلمانان ، نباید از ملت خود محجوب و پنهان باشی.

الا ای پسر حارث! در اجرای اوامر الهی بین خویش و بیگانه فرق مگذار! و پسر خود را بر سیاهان صحرای مصر رجحان مده! حق سنگین است و برداشتن آن دشوار.

شما ای حکومتها چه گمان می کنید؟ آن شمشیر که بر کمرتان بستیم و آن کرسی که به افتخار شما گذاشتیم، برای آن نیست که خون مردم بریزید، یا دسترنج ییچارگان بخورید.

مالکا! بکوش که مضامین این فرمان را به دقت انجام دهی! من و تو هر دو سربازیم و سزاوار است به نام عزیزترین آرزوهای خود، از مقام الوهیت درخواست کنیم که عمر ما را در خاک و خون میدان پیکار به پایان رساند و فضیلت شهادت نصیبمان کند، تا در آن جهان گلگون کفن و سپید روی از خاک برخیزیم....

جهاد اصغر، آغازی برای جهاد اکبر

          soksok 
            بازدید : 86
          پنجشنبه 05 آبان 1390
           نظرات (0)
        

جهاد اصغر، آغازی برای جهاد اکبر

بدترين دشمن سعادت و رستگاري آدمي ، نفس خودبين و هوس مدار اوست : «أعدي عدوک، نفسک التي بين جنبيک»(1) و انسان سالک براي دستيابي به مقصد بايد اين مانع بزرگ راه سير و سلوک را از ميان بردارد. اميرالمؤمنين (عليه السلام) ستيز با هواي نفس را رأس هرم دين معرفي مي کند:«رأس الدين مخالفة الهوي»(2).
قبل از مبارزه ي با دشمن بيرون، بايد در سايه ي تهذيب نفس دشمن درون را رام کنيم؛ زيرا جهاد اکبر مقدم بر جهاد اصغر است، گر چه جهاد اصغر، مقدمه ي جهاد اکبر است؛ زيرا همان نسبتي که بين تعليم و تزکيه هست، بين جهاد اصغر و اکبر هم برقرار است. قرآن کريم در برخي موارد، تزکيه را قبل از تعليم نام مي برد، مانند: (يزکيهم و يعلمهم الکتاب و الحکمة)(3) و در بعضي موارد نيز تعليم را پيش از تزکيه ذکر مي کند ، مانند: (و يعلمهم الکتاب و الحکمة و يزکيهم) (4). علت اين تقديم و تأخير آن است که تعليم ، «مقدمه ي» تزکيه است و قبل از آن ذکر مي شود، ولي چون تزکيه هدف است و هدف علت غايي و علت غايي مقدم بر معلول است از اين رو تزکيه «مقدم» بر تعليم بوده، در برخي موارد قبل از تعليم ذکر مي شود.
جهاد اصغر وسيله است تا در سايه ي آن به هدف عالي و والا، که استقرار نظام اسلامي و تخلق و تعهد جامعه به خلق و عهد الهي است راه يابيم و آن کسي که همواره در فضاي جهاد اصغر به سر مي برد و به فکر جهاد اکبر نيست ، عمرش را هميشه در مقدمه صرف کرده و هرگز از آن عبور نکرده است . از اين رو، از نبي اکرم صلي الله عليه و آله و سلم رسيده است که هنگام بازگشت سپاهيان اسلام از جبهه هاي جنگ فرمودند: شما از جهاد اصغر فراغت يافته ايد، خود را براي جهاد اکبر آماده کنيد:«إن النبي صلي الله عليه و آله و سلم بعث سرية فلما رجعوا قال: مرحبا بقوم قضوا الجهاد الأصغر و بقي الجهاد الأکبر . قيل: يا رسول الله و ما الجهاد الأکبر ؟ قال: جهاد النفس»(5).
از اين حديث نوراني استفاده مي شود که پيروزي بر دشمن بيرون مقدمه است و مجاهدان اين جهاد مي فهمند که مي شود دشمن را به زانو درآورد. سر صدور اين سخن از نبي گرامي صلي الله عليه و آله و سلم آن است که آنها چون از جنگ با دشمن بيرون فراغت يافته، پيروزمندانه از جبهه برگشته بودند به فکر اصلاح نفس نبودند، با گذشت زمان و پديد آمدن حادثه ي «سقيفه ي بني ساعده» ، اين حقيقت روشنتر شد و آنان بر اثر نپرداختن به جهاد اکبر به ولاي اهل بيت نرسيدند و به مقام شامخ تولي «ولي الله» راه نيافتند.

پيروزي در جهاد اصغر و اکبر
لزوم مبارزه ، بهره مندي از نصرت خدا و امدادهاي غيبي و يا شکست و حرمان از امدادهاي غيبي الهي هيچ يک مخصوص جهاد اصغر نيست، بلکه شامل هر دو جهاد است . پس، اين که ذات اقدس اله مي فرمايد: (و لينصرن الله من ينصره)(6) يا (إن تنصروا الله ينصرکم و يثبت أقدامکم)(7) اختصاصي به جنگ بيرون ندارد.
چنانکه حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) پس از دستور رياضت و جهاد با نفس به آيه ي دوم استناد مي کند:«أسهروا عيونکم و أضمروا بطونکم و استعملوا أقدامکم و أنفقوا أموالکم و خذوا من أجسادکم فجودوا بها علي أنفسکم و لا تبخلوا بها عنها فقد قال الله سبحانه: (إن تنصروا الله ينصرکم و يثبت أقدامکم)(8). در مسائل درون نيز، گاهي انسان در مسائل فکري، بين دو فکر و در امور گرايشي، بين دو خواهش سرگردان مي شود.
انسان همان گونه که در بخش انديشه، بايد حق را از باطل و صدق را از کذب جدا کند ، در بخش گرايش هم بايد خواهشهاي صحيح را از خواهشهاي باطل تفکيک کند. گاهي دو فکر متفاوت در دو انسان وجود دارد؛ ولي گاهي دو فکر و رأي، در يک شخص ظهور مي کند و شخص واحد، مردد بين دو انديشه مي شود. در اين ميدان وسيع، اگر هدف انسان اين باشد که حق را بفهمد و در اين هدف، تيره و تاريک نباشد، ذات اقدس اله او را راهنمايي مي کند تا «رشد» را از «غي» باز شناسد و به مرحله ي : (قد تبين الرشد من الغي)(9) برسد و به حيات طيبه اي که بر اثر داشتن بينه حاصل مي شود، دست يابد: (ليهلک من هلک عن بينة و يحيي من حي عن بينة)(10)؛ زيرا آياتي مانند: (إن تنصروا الله ينصرکم و يثبت أقدامکم)(11)، (و لينصرن الله من ينصره)(12) و (الذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا)(13) در ميدان جهاد اکبر هم ظهور دارد.
مرحله ي ديگر در جهاد اکبر اين است: هنگامي که خواهشهاي نفساني جلو گرايشهاي حق را مي گيرد ، بايد انسان با آنها مبارزه کند؛ زيرا همه ي آيات، و رواياتي که درباره ي جهاد و پيروزي حق بر باطل وارد شده، شامل اين مرحله نيز مي شود.
آثار کوتاهي در جهاد اکبر
اگر انسان در جنگ بيرون ظفرمند شود و در جهاد اکبر که جنگ درون است، پيروز نگردد، با خطر انحراف و ارتداد از ولايت مواجه است. آنچه از ناحيه ي معصوم (عليه السلام) رسيده که «ارتد الناس إلا ثلاثة» (14) ناظر به همين است. اين ارتداد، ارتداد از اصل دين نيست، بلکه ارتداد از ولايت و رهبري علي بن ابيطالب (سلام الله عليه) است.
از سوي ديگر ، خوني که بعد از رحلت رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم از مسلمانان بر زمين ريخت، خيلي بيش از خوني بود که در زمان خود آن حضرت صلي الله عليه و آله و سلم در جهاد با کفار ريخته شد! چون آنان جهاد اصغر کرده بودند و تنها در اين فکر بودند که با دشمن بيروني بجنگند و آنان را از سرزمين خود برانند، ولي جهاد اکبر را فراموش کرده بودند؛ در حالي که مسئله ي «قاسطين» و «ناکثين» و «مارقين» نياز به جهاد اکبر داشت.
امام علي (عليه السلام) پيش از شروع جنگ جمل ابن عباس را براي ميانجيگري فرستادند و فرمودند : با طلحه مذاکره نکن؛ زيرا اگر با او ملاقات کني، او را مانند گاو نري مي بيني که شاخش را بر گرداگرد گوش خود پيچانده است. او بر مرکب سرکش هوا و هوس سوار مي شود و مي گويد: مرکبي رام است . او سخن کسي را نمي شنود:«لا تلقين طلحة، فإنک إن تلقه تجده کالثور عاقصا قرنه، يرکب الصعب و يقول هو الذلول»(15).
از سوي ديگر، گاهي انسان بر اثر جهاد اکبر به جايي مي رسد که امام معصوم سخن او را به عنوان سند نقل مي کند؛ چنان که از امام باقر (عليه السلام) نقل شده است که آن حضرت در جمع شاگردانش سخن ابي ذر را نقل کردند:«عن أبي بصير، قال: سمعت أباجعفر (عليه السلام) يقول: کان في خطبة أبي ذر رحمة الله عليه...»(16). اگر چه أبوذر، معصوم نبود و سخن او مانند سخن معصوم حجت نيست، ولي چون معصوم سخن او را نقل مي کند، معلوم مي شود که بر کلام او صحه گذاشته است. گر چه آن حضرت، نيازي نداشت که از ابي ذر نقل کند، ولي اين کار جنبه ي تشويقي و الگو سازي داشت؛ يعني انسان مي تواند به جايي برسد که امام معصوم سخن او را براي نصيحت و تعليم ديگران بازگو کند.
حفظ آمادگي در برابر دشمن
وقتي انسان سالک صالح به مقصد مي رسد که دوست و دشمن راه سير و سلوک خود را شناسايي کند و به دوستي دوستان اين راه، ارج بنهد و کوشش کند تا دشمني دشمنان يا خود دشمن را از بين ببرد. براي شناخت دوست و دشمن دو راه وجود دارد: راه برهان و راه جدل. راه شناخت برهاني، همان تحليل عقلي است که انسان ، هدف خود را مشخص کند و بر اساس آن بفهمد چه چيزي با او هماهنگ و چه چيز با او ناهماهنگ است؛ اما شناخت جدلي آن است که اگر يکي از دو مقابل را فهميد، مقابل ديگر هم با مقايسه ، ادراک شود.
قرآن کريم که راه تهذيب روح را فراسوي سالک صالح، نصب مي کند، درباره ي دفع دشمن بيرون، مي فرمايد: (و أعدوا لهم ما استطعتم من قوة) (17)؛ تا مي توانيد براي محفوظ ماندن از تهاجم دشمنان بيرون، مسلح و آماده باشيد؛ دشمنان بيرون را شناسايي و راه نفوذ و کيفيت و کميت تهاجم آنان را ارزيابي و خود را مسلح کنيد تا از گزند تهاجم آنها محفوظ بمانيد. در ميدان جهاد اکبر با نفس، آمادگي بيشتري لازم است؛ زيرا جهاد اکبر با نفس صعوبت بيشتري دارد.
همان گونه که دشمن درون، قويتر از دشمن بيرون است و در خواب و بيداري حمله مي کند و هرگز آتش بس نمي پذيرد، آمادگي براي دفاع در قبال تهاجم اين دشمن درون نيز خيلي دشوارتر از آمادگي براي نجات از تهاجم دشمنان بيرون است.
کسي که به مرض اخلاقي يا گناه مبتلا و آلوده نشده، نبايد به همين مقدار اکتفا کند؛ زيرا شايد دشمن به او فرصت داده است تا وي را در حال غفلت بگيرد و يا اين که چون شرايط اغواء، حاصل نبود و امکانات، کم بود حمله نکرده است ؛ اما هنگامي که شرايط اغواء، مساعد و امکانات، بيشتر شود، حمله را آغاز کند. از اين رو ملاحظه مي شود برخي افراد تا هنگامي که مشغول کاري نيستند، سالک گونه اند، ولي وقتي به رفاه يا مقامي مي رسند، آن صلاح و سداد را از دست مي دهند؛ زيرا از قبل آماده نشده بودند تا با تهاجم غافلگيرانه دشمن درون مبارزه کنند، چنانکه برخي افراد در دوران تحصيل، در حوزه ها و دانشگاهها با صلاح و فلاح به سر مي برند، چون راه نفوذ شيطان بر اثر مراقبت کوتاه مدت بسته است ، ولي وقتي وارد جامعه شدند با تطميع و تحبيب خود را مي بازند؛ اما اگر کسي در دوران جواني و در دوران تحصيل خود را با استمرار مراقبت و محاسبت کاملا بسازد وقتي به سمتي برسد مسلحانه آن سمت را مي پذيرد و بدين جهت اموري مانند رشوه، وعده و وعيد او را تهديد نمي کند.
لزوم تحصيل فقه جامع
يکي از سخنان جامع (18) علي بن ابيطالب (عليه السلام) اين است :«من اتجر تغير فقه فقد ارتطم في الربا»(19)؛ کسي که بدون آشنايي با مسايل فقهي وارد تجارت شود حتي به صورت ندانسته و نخواسته، گرفتار ربا شده و در آن، غوطه ور مي شود. بنابراين براي اجتناب از اين گناه، ابتدا بايد با مسايل فقهي و حلال و حرام، آشنا و آنگاه وارد تجارت شد و اين تمثيل است نه تحديد و تعيين.
پس منظور اميرالمؤمنين (عليه السلام) تنها فقه اصغر و دانستن حلال و حرام و ربا نيست؛ چون بعضي با اين که حلال و حرام را مي شناسند در گودال گناه فرو مي روند. بنابراين، منظور، مجموع فقه اصغر و اکبر يعني مجموع دانستن حلال و حرام و تحصيل فضايل اخلاقي است و کسي که بخواهد سمتي را در اجتماع بپذيرد بايد قبلا فقيه به فقه اکبر و اصغر يعني اخلاق، احکام فقهي و مسائل حقوقي بشود.
ما براي اين که وارد ميدان فقه جامع بشويم و خود را بسازيم و آنگاه مسؤوليت اداري و اجتماعي را بپذيريم ، چند شرط و راه وجود دارد که بايد همه ي آنها را طي کرد و از همه ي آنها بهره برد:
يکم: مراقبت و محاسبه. ما بايد محاسب و مراقب خود باشيم که نفس آزمند ما از ما چه مي طلبد. اگر خواسته ي معقول و مقبول او را داديم و آنگاه ديديم نسبت به اين خواسته بي اعتناست و چيز ديگر طلب مي کند، معلوم مي شود طلب و خواهش او کاذب است. مثل زراندوزي که، تلاش و کوشش مي کند آنچه را ندارد فراهم کند؛ اما وقتي فراهم کرد نسبت به آنچه در دست اوست بي رغبت، و نسبت به آنچه در دست ديگران مي بيند راغب است. او مي خواهد به طمع دروغينش پاسخ مثبت بدهد و آن هم پاسخ دادني نيست و همواره فرياد:«هل من مزيد» وي بلند است. مانند تشنه اي که آب شور بنوشد و عطش او رفع نشود، معلوم مي شود نوشيدن کاذب است و او بايد آب زلال و شيرين بنوشد.
بزرگان علم اخلاق ، مي گويند انبارداري براي ديگران مانند تيز کردن کاردي است که از آن هيچ استفاده نشود؛ و انباردار مانند کتاب است که علمهاي فراواني را به عالمان دين شناس مي دهد، اما خودش چون جامد است، از محتواي خودآگاه و به آن عامل نيست، ولي اگر کسي مثل آفتاب باشد که هم خودش روشن است و هم ديگران را روشن مي کند، خوب است. انسان بايد هم به ديگران خير برساند و هم خودش استفاده کند؛ اما اگر کسي زراندوزي پيشه کند، او در حقيقت انباردار ديگران است و انباردار هرگز لذت نمي برد و رنج او زمينه ساز گنج ديگران است. سر اين که سلاطين و حاکمان جهان هرگز سير نمي شوند اين است که آنان به سراغ عطش کاذب مي روند . پس اين دو وصف: رغبت قبلي و زهد بعدي ، نشانه ي کذب طلب است .
يکي از کلمات جامع اميرالمؤمنين (عليه السلام) ، اين است :«يا ابن آدم، کن وصي نفسک في مالک و اعمل فيه ما تؤثر أن يعمل فيه من بعدک»(20)؛ تو خود، وصي خود باش؛ يعني ، هرگز نگو بعد از مرگ من، اين مال را چنين مصرف کنند.
وصيت دو گونه است : عهدي و تمليکي ؛ وصيتي که مربوط به بعد از مرگ است وصيت عهدي است که از انسان در حال حيات ساخته نيست؛ مانند وصيتهاي مربوط به کفن و دفن. اينها مربوط به انسان مرده است؛ اما در وصيت تمليکي ، نبايد انسان زنده، مانند مرده باشد بلکه بايد ، وصي خودش باشد. جمله ي «کن وصي نفسک» کلمه ي جامعه و فراگير است؛ يعني، «کن حسيب نفسک»، «کن رقيب نفسک»، «کن محب نفسک»، و ... .
البته ما در قيامت حسابرس خود هستيم: (کفي بنفسک اليوم عليک حسيبا) (21). آن روز که انسان نمي تواند دروغ بگويد و کار خود را توجيه کند: (و لا يکتمون الله حديثا) (22)، ولي هنر اين است که انسان در دنيا حسيب و محاسب خود باشد. اثر تهذيب روح آن است که انسان قبل از مرگ به اين مقام رفيع بار يابد.
در قيامت ، همه ي انسانها، يکجا زنده مي شوند: (قل إن الاولين و الآخرين - لمجموعون إلي ميقات يوم معلوم) (23). در آن جا هيچ کس به فکر ديگري نيست. در اين دنيا نيز در يک حادثه ي تلخ آتش سوزي يا زلزله، هيچ کس به فکر ديگري نيست.
دوم: انتخاب دوستان خردمند و فرزانه، دوست عاقل هرگز تبهکاري رفيق خود را توجيه نمي کند؛ بلکه آن را دوستانه تذکر مي دهد. دوست واقعي کسي است که عيب دوست خود را به او بگويد. ائمه ي معصومين (عليهم السلام) فرموده اند: هيچ هديه اي به برادر مؤمن بهتر از بيان عيب او نيست. گرچه نبايد عيوب کسي را در حضور ديگران به او گفت؛ زيرا ارائه عيب در انظار ديگران اثري ندارد و او را مي رنجاند؛ چون چنين نصيحتي به منزله ي سرزنش است، نه نصيحت. بنابراين، بايد آن را به صورت خصوصي و آن هم دوستانه و خيرخواهانه به او تذکر داد، نه به صورت عيب جويانه و براي اين که تذکر دهنده بخواهد خود را مطرح کند و ضعف او را به رخش بکشد.
سوم: حسن استفاده از انتقاد دشمنان خردمند. دشمن بر دو گونه است: دشمن حسود و عيبجو که فقط مي کوشد عيب را ببيند گرچه عيبي در ميان نباشد، و دشمن خردمند. دشمن حسود و عيب جو حشره گونه روي نقاط ضعف مي نشيند. اما دشمن خردمندي که غرضش بد ولي کارش خوب است، حسن فعلي و قبح فاعلي دارد، چون از يک سو مي خواهد انسان را از پا دربياورد؛ ولي از سوي ديگر کارش خوب است و حساب شده، نقطه ضعفها را گوشزد مي کند؛ مثلا، اگر در حضور عده اي اعتراض کند و مقصودش ريختن آبروي انسان باشد، از اين نظر کارش بد است؛ ولي تشخيص درست عيب کار خوبي است. عده اي سعي مي کردند انتقاد سازنده ي دشمنان فرزانه را نيز مغتنم بشمارند. چون آنها به صورت حساب شده اي عيب را شناسايي مي کنند.
نتيجه ي شناخت دشمن
وقتي انسان دوست و دشمن را شناخت، آنگاه بر اساس آيه ي (و أعدوا لهم ما استطعتم من قوة)(24) خود را مسلح مي کند و هنگامي که وارد کار اجتماعي شد از گزند تهاجم محفوظ مي ماند و اين محصول تهذيب قرآني است.
اميرالمؤمنين (عليه السلام) مي فرمايد: اين زرق و برق دنيا شما را رها مي کند، ولي قبل از اين که او شما را رها کند شما آن را رها کنيد:«و آمرکم بالرفص لهذه الدنيا التارکة لکم، الزائلة عنکم و إن لم تکونوا تحبون ترکها»(25). انسان همانند گل، گلابي دارد و گلاب او حيثيت اوست. حال اگر گلاب از گل گرفته شد، تفاله ي بي ارزشي از آن باقي مي ماند که آن را به دور مي ريزند. دنيا گلاب را از انسان مي گيرد و او را تفاله کرده ، رها مي کند. البته ترک دنيا غير از ترک خدمت به مردم است . انزوا و گوشه گيري و ترک خدمت به جامعه روا نيست؛ زيرا خدمت به مردم مسلمان عبادت است. ترک دنيا که مطلوب است همان ترک زرق و برق و رهايي از هوا و هوس است . از اين که اگر ما کاري انجام بدهيم، توقع تشکر داريم، معلوم مي شود که براي رضاي خدا آن را انجام نمي دهيم. اين بيماري در بسياري از ما هست.
اميرالمؤمنين (عليه السلام) درعهدنامه ي مالک اشتر مي فرمايند: خويشتن را از خودپسندي بر کنار دار و نسبت به آنچه از خودت اعجاب تو را برمي انگيزد اعتماد مکن. مبادا ستايش را دوست بداري ؛ زيرا که آن مطمئن ترين فرصت براي شيطان است:«و إياک و الإعجاب بنفسک و الثقة بما يعجبک منها و حب الإطرء فان ذلک من أوثق فرص الشيطان في نفسه ليمحق ما يکون من إحسان المحسنين»؛ پرشورترين صحنه ي تهاجم شيطان وقتي است که ديگران از انسان تعريف مي کنند؛ چون انسان در آن حال حب نفس دارد و حب نفس با حب خدا سازگار نيست . در اين صورت، اين محبوب دروغين که دشمن راستين است «امير» مي شود و او هم جز به زشتي امر نمي کند.

پي نوشت ها:

1- بحار، ج 67، ص36.
2- شرح غررالحکم، ج 4، ص 53.
3- سوره ي آل عمران ، آيه ي 164؛ سوره ي جمعه، آيه ي 2.
4- سوره ي بقره، آيه ي 129.
5- بحار، ج 19، ص 182.
6- سوره ي حج، آيه ي 40.
7- سوره ي محمد صلي الله عليه و آله و سلم، آيه ي 7.
8- نهج البلاغه، خطبه ي 183، بند 20.
9- سوره ي بقره، آيه ي 256.
10- سوره ي انفال، آيه ي 42.
11- سوره ي محمد صلي الله عليه و آله و سلم، آيه ي 7.
12- سوره ي حج، آيه ي 40.
13- سوره ي عنکبوت، آيه ي 69.
14- بحار، ج 22، ص 352 و440.
15- نهج البلاغه، خطبه ي 31.
16- بحار، ج2، ص51؛ محاسن برقي، ج1، ص357.
17- سوره ي انفال، آيه ي 60.
18- پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند:«أعطاني جوامع الکلم و أعطي عليا جوامع العلم»(بحار، ج8، ص28)؛ خداوند به من کلمات جامعه و به علي (عليه السلام) علم جامع داده شده است . بنابراين ، هر آيه از قرآن يک قانون اساسي و هر حديثي از احاديث عترت طاهره (عليهم السلام) يک کلمه ي جامع است.
19- نهج البلاغه، حکمت 447.
20- نهج البلاغه، حکمت 254.
21- سوره ي اسرا، آيه ي 14.
22- سوره ي نساء، آيه ي 42.
23- سوره ي واقعه، آيات 49-50.
24- سوره ي انفال، آيه ي 60.
25- بحار، ج 86، ص 237.

منبع: مقاله ي هوس مداري و خود بيني

تفاوت هاى جهاد اصغر و جهاد اكبر

          soksok 
            بازدید : 49
          پنجشنبه 05 آبان 1390
           نظرات (0)
        

تفاوت هاى جهاد اصغر و جهاد اكبر

تفاوت هاى جهاد اصغرو جهاد اكبر

1-انجام هر عبادت به طور كامل و با جميع شرايط حتى جهاد مسلّحانه در راه خداوند نيازمند به جهاد با نفس است آيا اداى نماز با حضور قلب و رعايت جميع شرايط به طورى كه ناهى از فحشا و منكر باشد بدون جهاد با نفس ‍ ممكن است ؟ آيا بدون جهاد با نفس ، انسان مى تواند جان بر كف در ميدان نبرد حاضر گردد و با دشمنان اسلام بجنگد؟( جهاد اصغر یا کوچک جنگ با دشمن خارجی ویا کفار را می گویند. جهاد اکبر مبارزه بانفس وهوای نفسانی را می گوید.)
2- جهاد اصغر واجب كفايى است يعنى اگر به اندازه لازم ، گروهى شركت كردند از ديگران ساقط است . امّا جهاد اكبر واجب عينى است و هيچ فردى از آن معاف نيست .
3- جهاد اصغر، در زمان و مكان و با شرايط خاصى انجام مى پذيرد امّا جهاد اكبر به زمان و مكان خاصى محدود نخواهد بود.
4-در جهاد اصغر دشمن ظاهر است لكن در جهاد اكبر، دشمن مخفى و پنهان است .
5- در درگيرى با دشمن ظاهر انسان يك مرتبه از دنيا مى رود؛ آن هم احتمالاً. امّا در جهاد اكبر مبارزه با نفس هر روز انسان چندين مرتبه معنويت انسان در خطر قرار مى گيرد. در حديث معراج مى خوانيم : يموت الناس مرّة و يموت احدهم فى كل يوم سبعين مرّة من مجاهدة انفسهم و مخالفة اهوائهم ) بحارالانوار، ج 77، ص 24(
6-در جهاد اكبر چون نفس انسان ، خارج از منطقه جغرافيايى است هيچ سنگر و دژ كارساز نيست ، حتى در شب تاريك و در منزل خلوت انسانى كه در حال اشك ريختن و سجده و مناجات است نفس او را رها نمى كند.
7-شكست در جهاد اصغر زود آشكار مى شود ولى شكست در جهاد اكبر به زودى آشكار نمى شود زيرا گاهى انسان يك عمر انسان از هوى نفس خود شكست مى خورد امّا توجّه ندارد.
8- هجوم در جهاد اصغر، و مبارزه با دشمن ظاهرى زمان و برنامه و بودجه لازم دارد. ولكن وسوسه نفس فورى و مجانى صورت مى گيرد.
9-از دشمن ظاهرى ، در جهاد اصغر فرار ممكن است امّا در جهاد اكبر از دشمن باطن فرار ممكن نيست .
10- در جهاد اكبر، مباشرت وحضور خود فرد لازم است ولى در جهاد اصغر با اموال نيز مى توان جبهه را كمك نمود.
11-در جهاد اصغر، وسيله هاى جنگى در هر زمان محدود است و به تناسب آن ، بايد اسلحه هايى به دست گرفت ، ولى جهاد اكبر وسيله مخصوصى ندارد بايد از كلمات انبيا و اوليا و تاريخ گذشتگان و نيز گريه بر حال خويشتن وسيله جنگى براى مبارزه با نفس امّاره استخدام كرد. وسلاحه البكاء.
12-جنگ با دشمن داخلى وجهاد نفسانى پشتوانه جهاد خارجى است . آن كه بر خصم درون پيروز شد مبارزه با خصم برون برايش آسان تر است ولى كسى كه اسير زن وفرزند وثروت است نمى تواند آن طور كه لازم است بجنگد.
13-اهميت جهاد، به اهميت و قدرت دشمن است جنگ با يك كشور كوچك آسان تر است تا با يك كشور بزرگ ؛ زيرا دشمن هر چه قوى تر باشد جنگ با آن مشكل تر است و نفس و شيطان قوى ترين دشمنان انسان هستند.

چند نکته...............................

          soksok 
            بازدید : 66
          دوشنبه 09 آبان 1390
           نظرات (0)
        

1- به خاطر داشته باش که عشق‎های سترگ ودستاوردهای عظیم، به خطر کردن‎ها و ریسک‎های بزرگ محتاج‎اند.

2- وقتی چیزی را از دست دادی، درس گرفتن از آن را از دست نده.

3- این سه میم را از همواره دنبال کن:
* محبت و احترام به خود را
* محبت به همگان را
* مسؤولیت‎پذیری در برابر کارهایی که کرده‎ای.

4- به خاطر داشته باش دست نیافتن به آنچه می‎جویی، گاه اقبالی بزرگ است.

5- اگر می‎خواهی قواعد بازی را عوض کنی، نخست قواعد را فرابگیر.

6- به خاطر یک مشاجره‎ی کوچک، ارتباطی بزرگ را از دست نده.

7- وقتی دانستی که خطایی مرتکب شده‎ای، گام‎هایی را پیاپی برای جبران آن خطا بردار.

8- بخشی از هر روز خود را به تنهایی گذران.

9- چشمان خود را نسبت به تغییرات بگشا، اما ارزش‎های خود را به‎سادگی در برابر آنها فرومگذار.

10- به خاطر داشته باش که گاه سکوت بهترین پاسخ است.

11- شرافتمندانه بزی؛ تا هرگاه بیش‎تر عمر کردی، با یادآوری زندگی خویش دوباره شادی را تجربه کنی.

12- زیرساخت زندگی شما، وجود جوی از محبت و عشق در محیط خانه و خانواده است.

13- در مواقعی که با محبوب خویش ماجرا می‎کنی و از او گله داری، تنها به موضوعات کنونی بپرداز و سراغی از گلایه‎های قدیم نگیر.

14- دانش خود را با دیگران در میان بگذار. این تنها راه جاودانگی است.

15- با دنیا و زندگیِ زمینی بر سر مهر باش.

16- سالی یک بار به جایی برو که تا کنون هرگز نرفته‎ای.

17- بدان که بهترین ارتباط، آن است که عشق شما به هم، از نیاز شما به هم سبقت گیرد.

18- وقتی می خواهی موفقیت خود را ارزیابی کنی، ببین چه چیز را از دست داده‎ای که چنین موفقیتی را به دست آورده‎ای.

19- در عشق و آشپزی، جسورانه دل را به دریا بزن.

گـــر چــه پیـمان را شکستم

          soksok 
            بازدید : 55
          دوشنبه 09 آبان 1390
           نظرات (0)
        

گـــر چــه پیـمان را شکستم بر سـر پیمانه ام بـا همـــه بد عــهدی ام آن عـاشق دیوانـه ام

گـــر بــه ظاهــر دورم از درگــاه تو ای نازنیـــن بـاز هــــم مشــتاق روی دلـــکش جـانـانــه ام

از در مـــیخانه ات ای شـــاهد خـــوبان مـــران با هـــمه عصیان همان دردی کـش میخانه ام

پـــــردهبرداراز رخ زیـــــبا که مشتاقتـــــوام آن رخزیـــــبـا ندیــــــده، والــــهو دیــــوانه ام

پادشـــــاهجــــودی و ما بـــنده درگـــاه تـــــو منتـــــظر بـر درگهت ،زان بخشش شاهانه ام

در مـــــیان بحــر هجران غوطه ور گشتم ولی باز هـــم درجستجویگــوهـــــر دردانـــــه ام

همچون من هرگز نباشـد بردرت پیمان شکن لیــک با الــــطاف غــیر از تو، شـها!بیگانه ام

چون که لطف توست تنها ضامن رســوایی ام ورنـــه آن گــردم که افشـــان در دل ویرانه ام

انتـــظارت بیش از حــد شد، تحمل تا به کی؟ آفتـــابـا!بـــــهر دیـــــدار رخـــــت پروانـــــه ام

والــــــه و شــــیدا و مـستم لیک، محتاج توام

یک نــــظر بر من نــــــمـا، ای عارف فرزانه ام!

شفای ذهن

          soksok 
            بازدید : 55
          سه شنبه 10 آبان 1390
           نظرات (0)
        

شفای ذهن

ذهن انسان یكی از اسرار طبیعت محسوب می‏شود كه هنوز

ادامه مطلب ...

صفحه قبل 1 2 ...2 3 4 ...32 33 صفحه بعد

تعداد صفحات : 33

	تبليغات	X