احمد آزاد » شاخه گلي در غربت » آوازه خوان
اوازه خوان کوچه باغ خاطراتم
هرجا بودي با تو بودم
هرجا باشي من باهاتم
قصه گوي پر طنين غصه هايتم
هم صدايي دل شکسته
همنشين لحظه هايتم
خسته ترين آوازه خوانم
من رفيق پا بپايتم
تو همه فرياد و دردي
در سکوت و ........ من صدايتم
از غم درد تو نالد اين دل پردرد من
قصه درد تو گويد اشک و آه سرد من
قبله ام تو حاجنم تو درد من درد تو فرياد من فرياد تو
تو به دل شيرينيو من سوخته دل فرهاد تو
با تو من مي مانم اي عزيز جونم بي تو من مي ميرم اي سرا سامونم از تو من مي خوانم اي بلا گردانم
احمد آزاد » شاخه گلي در غربت » گفتگو با دل
گفتم اي دل بي پناهم
چون زورقي گم كرده راهم
بي همزبانم كو آشيانم خسته دلي بي نام و نشانم
دور از دياران ديدار ياران از غم نگفتن
كي مي توانم كي مي توانم
هر دم به ياد عزيزانم ابر گريانم اي دلم اي دل
چون شعله هاي پريشانم شمع سوزانم اي دلم اي دل
گفتي اي دل اين قصه ها سر آيد فرداي خوش درآيد شادي زجان غم كن ناله كم كن ناله كم كن
در بهاران ديدار گل بر آيد شادي ز هر در آيد ما را رها ز غم كن ناله كم كن ناله كم كن
زخمي دست رفاقتم نارفيقيها برده طاقتم
از آشنايان گريزانم بغض بارانم ناله سر كن دل
در حسرت ديدن يارم از جداييها شكوه ها دارم در به در و نابسامانم خسته از جانم ناله سر كن دل
گفتم اي دل بي پناهم
چون زورقي گم كرده راهم
بي همزبانم كو آشيانم خسته دلي بي نام و نشانم
دور از دياران ديدار ياران از غم نگفتن
كي مي توانم كي مي توانم
هر دم به ياد عزيزانم ابر گريانم اي دلم اي دل
چون شعله هاي پريشانم شمع سوزانم اي دلم اي دل
زخمي دست رفاقتم نارفيقيها برده طاقتم
از آشنايان گريزانم بغض بارانم ناله سر كن دل
در حسرت ديدن يارم از جداييها شكوه ها دارم در به در و نابسامانم خسته از جانم ناله سر كن دل
نظر